lunes, 15 de mayo de 2017

Este corpo non é meu

Levantarte un día e darte conta de que o corpo que tes non é teu,e non me refiro a que o noso corpo estea endemoniado por outra persona.
Creo que todos nos demos conta do que me refiro.Refírome a cando non te sentes cómodo con teu corpo porque es mozo no exterior pero por dentro sénteste completamente una moza,ou ao revés.Debe ser duro levantarte todos os días sendo outra persona totalmente distinta, ir á escola e que te critiquen por ser así,sentirte agobiado sen saber que poder facer.
Seguramente que todas esas personas se preguntarán: ¿Que debo cambiar a miña forma de ser e de pensar,ou o meu exterior? Moita xente chega ao suicidio por querer cambiar,por ser diferentes,maís ao fin e ó cabo non son diferentes; son personas coma todos.Paréceme moi ben que algúns deles fagan todo o posible por cambiar o seu corpo,e cambiar o seu nome,porque iso é o que realmente os fai felices.Creo que non deben ser criticados por nacer nun corpo que non lles corresponde, porque para eles xa debe de ser bastante duro terse que levantar día a día,mirarse no espello e odiarse,odiar o que ven, insultarse e romper en pranto ata chegar a facerse lesións no corpo eles mesmos. Eles xa o pasan moi mal,e se os criticamos,inda peor.Hai que apoialos para que sigan adiante, para que se fagan fortes e dean ese maravilloso paso de cambiar, ter a valentia de dicir."Ata aquí cheguei.É a hora de cambiar"
Se algunha persona se identificou con este texto,quérolle dicir: non te agobies,non temas,non te odies,quérete e valórate.Todos sabemos que é moi duro,non te rindas NUNCA,xa que rendirse é de covardes,e ti non es así. Es moi valente por levantarte cada mañá nun corpo que non che corresponde,e por iso tes que loitar día a día,aínda que ningún te entenda. Non é fácil. Seino. Pero debes loitar por conseguir ese corpo,loitar por ser feliz,por ver a vida doutra maneira, e nunca te olvides de loitar por ti. Soamente por e para ti.
Se outros o conseguiron,ti tamén.

miércoles, 15 de marzo de 2017

E hoxe fúcheste

E hoxe fúschete, pero esta vez fúcheste para sempre.
 Foise para o ceo un anxo máis;todavía non o creo. Marchou a persoa máis fermosa da miña vida,pero quero dicirche que sempre estarás en min, que nunca esquecerei os momentos ao teu carón. Déchesme un para sempre nos teus días contados,e non sabes o agradeida que che estou polo noso pequeno infinito. E gustaríame terte toda unha vida porque estou namorada de ti e non me apetece privarme do sinxelo pracer de dicir a verdade.
Dende que te fuches, a estrela que máis brilla no ceo es ti. Ti ensináchesme o que é o verdadeiro amor, a ser forte e que todo o mundo debería ter un amor verdadeiro,que debería durar,como mínimo,toda unha vida. Dicianme que a ausencia causa o olvido,pero contigo será distinto.
Eu enamoreime de ti como cando te vas quedar durmida : primeiro lentamente, e de súpeto,de golpe.
Non podo expresar con palabras o moito que che agradezo ese curto tempo ao meu carón.
Non o cambiaría polo mundo enteiro.

domingo, 15 de enero de 2017

La vida

La vida la definiría como un corto tiempo en el que tú decides ser feliz o vivir angustiado, tú controlas tú propio destino, las casualidades apenas existen. Esto es como una montaña rusa que sube y baja como las emociones, tú eliges vivir con adrenalina o estar deprimido y mal, que cada piedra o bache es para hacerte más fuerte,para que veas hasta donde puedes llegar, para que te pongas tus propios límites y arrases con todo con tu sonrisa.
Soy la única persona que se pregunta: ¿Para que nacemos si luego vamos a morir?Pero estamos aquí por algo, la vida nos depara un futuro, que al fin y al cabo somos los dueños de el. Todo depende de lo que hagamos,somos los jefes de nuestras vidas. Podemos con todo no hay nada imposible solo difícil, y lo difícil se consigue, pero lo imposible se intenta. La vida son pequeñas fases,como si fuese un juego, tu decides luchar,poder contra todo lo que te pongan delante,dejarte ganar o dañarte.Pero  en este juego solo tienes una vida. En un día hay 86.400 segundos y tú eliges como emplearlos,puedes aprovechar el tiempo o dejarlo ir. Porque recuerda: la vida son dos días, hoy estás aquí y mañana, mañana no lo sabes. Y que nunca te digan que no puedes, porque tú vida es solo tuya y puedes hacer lo que quieres.
Sabéis? A mi desde muy pequeña me han dicho siempre que debo vivir cada día como si fuese el último y aprovechar cada segundo, ya que cada uno del día cuenta, hay que reír, llorar, cantar, bailar,  saltar, gritar, querer y ser querido. Y no tengáis prisa a que las cosas pasen,todo llega a su tiempo. Tú solo sonriele a la vida y la vida te sonreirá a ti. Métete en la cabeza que puedes hacer lo que quieras con tu vida porque es solamente tuya,pero eso si, hagas lo que hagas siempre con cabeza. Nunca te arrepientas de lo vivido, no tengas vergüenza, lo de ser tímido ya paso de moda, no viváis de la opinión de los demás. Recordad que la gente solo critica a los grandes y por envidia. Nunca te dejes vencer.
Solamente puedo decir : Vive, vive y vive que la vida es un regalo.